درمان افتادگی شانه
درمان افتادگی شانه از درمان های بسیار تخصصی در کاردرمانی است و برای رسیدن به نتایج مطلوب، در ابتدا نیاز به یک ارزیابی جامع و بسیار دقیق در بیمار داریم.
این ارزیابی در مرحله اول با استفاده از یک مشاهده خوب صورت می گیرد و در مراحل بعد برای دقیق تر شدن ارزیابی نیاز به صفحه مدرج، اسکولیومتر و گاها اسپاینال موس می باشد.
در این فیلم نتیجه انجام 4 ماه کاردرمانی تخصصی را در درمان افتادگی شانه برای شما گذاشته ایم
.
.
وضعیت بیمار قبل از درمان افتادگی شانه:
قبل از شروع کاردرمانی، ابتدا بیمار را از لحاظ ظاهری به صورت کامل مورد ارزیابی بیومکانیکال قرار دادیم .
ارزیابی ما شامل ارزیابی ساختاری و ارزیابی عملکردی بود . در ارزیابی انجام شده مشخص شد که هنگام ایستادن جلوی صفحه شطرنجی ، شانه چپ بیمار نسبت به شانه راست 6 سانتیمتر پایین تر قرار دارد. به علاوه در تست فوروارد بندینگ (خم شدن به جلو) در ناحیه توراسیک ستون فقرات ، در سمت چپ برجستگی بزرگی نمایان بود. زمانی که این حالت در بیمار مشاهده می شود نشان دهنده اسکولیوز یا انحراف طرفی در ستون فقرات است . این دو اختلال (انحراف طرفی ستون فقرات و افتادگی شانه) معمولا در کودکان و نوجوانان با هم مشاهده می شوند. لذا هنگامی که یکی از این دو اختلال را در ستون فقرات بیمار مشاهده کردیم بهتر است بررسی وجود اختلال دیگر را نیز مدنظر داشته باشیم.
مشکل دیگری که در این بیمار وجود داشت احساس درد در انجام کارهای روزمره زندگی بود. بر اساس گزارش بیمار، پس از ایستادن در حدود نیم ساعت و انجام کارها احساس درد شدید ناحیه سینه ای ستون فقرات برای او به وجود می آمد.
مساله دیگری که در گزارش بیمار وجود داشت ، احساس خستگی و ناتوانی در انجام کارهای روزمره برای مدت طولانی بود.
درمان هایی که برای این بیمار استفاده کردیم:
پس از بررسی های متعددی که در بیمار انجام شد، پرونده درمانی برای ایشان تشکل شد و کاردرمانی را شروع کردیم. با توجه به ضعف عضلات در ابتدا مقداری درد افزایش یافت. این افزایش درد را در بسیاری از بیمارنی که ضعف عضلات را دارند مشاهده می کنیم و این موضوعی طبیعی است. پس از افزایش قدرت عضلات (حدود 2 هفته بعد) درد شروع به کاهش کرد و پس از بکارگیری تکنیک های تخصصی در کاردرمانی ، وضعیت و حالت بدنی بیمار شروع به ارتقا کرد. با توجه به طولانی بودن درمان های غیر جراحی در انحرافات ستون فقرات ، درمان این بیمار 4 ماه به طول انجامید (هر هفته 4-3 مرتبه در کلینیک کاردرمانی) و برای پیشگیری از بازگشت این اختلال به بیمار توصیه کردیم درمان را به صورت ماهی یک بار ادامه دهد.
وضعیت بیمار بعد از درمان افتادگی شانه:
پس از درمان هایی که برای این عزیز انجام دادیم به موارد زیر دست یافتیم:
درد ستون فقرات در نواحی گزارش شده به صورت کامل از بین رفت.
خستگی گزارش شده در ستون فقرات در نواحی درگیر در حین انجام کارهای روزمره زندگی از بین رفت.
برجستگی کتف چپ در تست خم شدن به جلو (فوروارد بندینگ تست) تا حد زیادی کاهش یافت. عدد پدی اسکولیومتر در ناحیه مهره T12 از 8 به 4 کاهش نشان داد.
اختلاف پایین و بالایی شانه چپ و راست که در ارزیابی اولیه 6 سانتی متر بود به 2 سانتی متر کاهش یافت.